Prze"GRA"ne życie

Gra i co dalej…

„Gry dają mi poczucie wyższości, czuję się naprawdę kimś ważnym; w grze pełnię zawsze rolę przywódcy – czuję się wówczas spełniony; muszę być ciągle w sieci i czuwać nad stanem swojej gry” – to tylko nieliczne wypowiedzi nastolatków, które poświęcają zdecydowaną większość swojego czasu na aktywność, jaką są gry komputerowe.

Gry komputerowe tzw. pudełkowe, gry internetowe – online pozostają obecnie jedną z popularnych aktywności dzieci i młodzieży. Aktualna oferta gier sama w sobie jest ogromna i zróżnicowana: od stosunkowo prostych do niezwykle rozbudowanych. Wraz z rosnącą popularnością gier komputerowych wśród dzieci i młodzieży, pojawiają się narastające obawy rodziców, wychowawców, nauczycieli. Zagrożenia faktycznie istnieją!

Treść gry – w wielu grach pojawiają się sceny zawierające agresję, przemoc, seks, używki, wulgarny język. Treść gier nie jest bez znaczenia w kształtowaniu się psychiki gracza. Często dochodzi do zjawiska zobojętnienia na akty przemocy w świeci realnym, do zwiększania siły bodźca w odczuwaniu przyjemności.

Nadużywanie – to kolejny, jeśli nie najważniejszy z czynników zagrażających dzieciom i młodzież, ale i nierzadko dorosłym. Czynnik ryzyka zawarty w grach internetowych polega na tym, że aby osiągnąć dobre wyniki należy im poświęcić dużo czasu. Zaniedbanie gry, choćby nawet na krótko, może w konsekwencji skutkować dużym spadkiem w rankingach. Dodatkowym czynnikiem są gracze zorganizowani w drużyny, które wywołują presją na zaangażowanych użytkownikach. Właściwości gier mają to do siebie, że dzieci i młodzież korzysta z nich z niepokojącą intensywnością. Gry online charakteryzują się tym, że zazwyczaj nie mają początku ani końca, a gracz zachęcany jest, aby ciągle podnosił swój wynik, co zazwyczaj wiąże się z wieloma godzinami spędzonymi przy komputerze. Co więcej, może tu zaistnieć presja ze strony innych graczy utrudniająca ograniczenie bądź zakończenie grania. Nadużywanie gier online może mieć poważne konsekwencje dla funkcjonowania emocjonalno-społecznego dziecka.

Interakcja między graczami – większość gier online umożliwia kontakty z innymi graczami, których tożsamość pozostaje często nieznana, przy czym często nie wiadomo nawet, czy są to dorośli czy dzieci. Umożliwia to wyłudzanie danych, naruszenia prywatności lub zachowania związane z przemocą, tym bardziej że młody gracz nie podejrzewa „współgraczy” o złe intencje.

SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE!
Co rodzice muszą uznać za niepokojące:

! wagarowanie po to, by grać,
! nieodrabianie zadań domowych i złe oceny w szkole związane z pochłonięciem grami,
! zaniedbywanie życia towarzyskiego,
! poirytowanie i rozdrażnienie wywołane brakiem możliwości grania,
! granie dłużej niż zaplanowano,
! zauważalny wzrost agresji,
! granie niemal codziennie,
! kradzież pieniędzy po to, by grać (opłacać abonament, kupować akcesoria) lub przeznaczanie na to pieniędzy otrzymanych na jedzenie czy inne cele.

Gdy dostrzegasz, że dziecko ma problem z nadużywaniem internetu:

• Porozmawiaj z dzieckiem i określ swoje obawy.
• Rozpoznaj sytuacje, w których dziecko z większą intensywnością sięga po internet, gry – mogą to być sytuacje trudne, z którymi nie może sobie poradzić.
• Ustal stały harmonogram dnia i wyznacz określony czas na korzystanie z internetu.
• Nagradzaj sukcesy i postępy.
• Skontaktuj się z psychologiem, terapeutą.
• Skonsultuj się telefonicznie – 800 100 100 (telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci).

Łukasz Kołomański – pedagog, mediator, trener behawioralny.
Don Bosco Nr 5 (154) Maj 2015